Het verhaal van Sonja: Doorloopweekend

Sonja (rechts) kijkt tijdens de doorloop vanaf het balkon
naar beneden. Wat zal ze denken?

Nog zo’n twee weken te gaan en dan gaan we knallen in het theater....en ik kan de laatste tijd eigenlijk maar aan één ding denken...

De afgelopen tijd hebben we veel gerepeteerd. Naast de standaardrepetitie op de donderdagavond, zijn daar vele momenten bijgekomen. De dinsdag- en woensdagavond voor de solisten en de zondagochtend voor de dansers! Op dit moment is er geen ruimte meer in mijn hoofd om aan andere dingen te denken dan aan Servus. En eigenlijk wil ik ook helemaal niet aan andere dingen denken. We zitten met z’n allen zo in de flow van de voorstelling dat iedere afleiding bijna irritant wordt. Zelfs op leuke feestjes voel ik geen innerlijke rust om daadwerkelijk te genieten.

Wie zijn die types toch?

Gisteravond was er nog zo’n feestje op het plein in Almelo: Heracles gaat Europa in! Natuurlijk was ik erbij en natuurlijk heb ik gezongen, gedanst en gehost! Toch was daar plotseling die onrust die aangaf: Servus, Servus, Servus. Opstaan, ontbijten, teksten doornemen in de trein, werken, teksten doornemen in de trein, moeder zijn, koken (culinaire hoogstandjes schieten er nu wel eens bij in), het huis schoonmaken (schiet er iets vaker bij in), strijken (geen tijd).

Maar het is het allemaal meer dan waard. Afgelopen weekend waren we op zaterdag en zondag in het theater te vinden. Zaterdag allemaal als typetje om de eerste akte door te lopen! Dit was geweldig! Onze regisseur Ronald en muzikaal leider Bernie waren zo tevreden dat we na de tweede doorloop van het mooie weer mochten gaan genieten. Het gerucht gaat dat een aantal “spoken” de repetitie op het terras hebben voortgezet onder het genot van een koud drankje! Op zondag was iedereen weer fris en fruitig aanwezig in onze Klankkast voor de tweede akte. Ook deze ging boven verwachting goed.

Sonja, tweede non van rechts, ziet dat het goed is....

De grote lijnen zijn nu wel duidelijk! De voorstelling staat straks als een huis. Mijn respect en waardering gaan uit naar de bedenkers van deze voorstelling! Wat een werk om alles in goede banen te leiden. Ook een pluim voor de mannen en vrouwen van de technische commissie! Mijn ervaring met deze bijzondere club mensen is dat ze heel hard werken, zodat wij straks kunnen schitteren op het toneel. En dan Ronald: pffffffff, wat een megaklus! Ik weet dat jij trots bent op ons! Wij ook op jou! Jij hebt alle recht om de komende weken niet te koken, te strijken of te werken!

Deze bijdrage is geschreven door Sonja Eerhard. Sonja doet voor het eerst mee aan een productie van Servus. Ze beschrijft van tijd tot tijd haar belevenissen bij de totstandkoming van 'In de Ban van Elisabeth'. Volg haar en Muziektheater Servus Almelo naar deze bijzondere voorstelling op 9, 10 een 11 juni 2016 in Hof 88. Alle informatie vind je op http://www.servus-almelo.nl/elisabeth

Was Gerrit Jan Pieperiet wel een moordenaar?

'In de ban van Elisabeth' is een verhaal dat we zelf bedacht hebben. Maar flink wat elementen uit het stuk zin wel op waarheid gebaseerd. Bijvoorbeeld het verhaal over Gerrit Jan Pieperiet. Deze timmerman uit Almelo werd op 3 maart 1818 opgehangen op de Koornmark in onze stad. Hij zou notaris Jan Dikkers hebben vermoord. Maar, was deze laatste ter dood veroordeelde Almelo-er wel schuldig?

Het voormalige raadshuis uit 1690, nu Taveerne 't Wetshuys.
Hier werd in 1818 het doodsvonnis tegen Gerrit Jan Pieperiet uitgesproken

Gerrit Jan Pieperiet was een timmerman uit Delden. Toen zijn schoonvader overleed, kregen de Pieperiets behoorlijk wat geld. Ze verkochten het huis aan een oude vriend van Gerrit Jan: Gerrit Roessing.

Op een dag kwam een mevrouw bij Pieperiet langs die claimde dat de schoonvader van Gerrit Jan haar geld schuldig was. Gerrit Jan weigerde te betalen en het kwam tot een zaak. Jan Dikkers zou als notaris deze zaak afhandelen.

Gerrit Jan moest zijn hebben en houden verkopen. Ook het huis, wat nu van Gerrit Roessink was, zou verkocht moeten worden. Een bemiddeling van Jan Dikkers tussen de partijen leidde tot niets.

Op dezelfde dag dat de bemiddeling mislukte, werd Jan Dikkers vermoord. Een voorbijganger vond hem: dood en liggend in een plas bij Azelo. Hij was als laatste gezien bij Pieperiet thuis in Delden.

Pieperiet of Roessing?

Pieperiet werd opgepakt en met hem ook zijn vriend Gerrit Roessing. Beiden hielden maandenlang de kaken stijf op elkaar totdat uiteindelijk Roessing ‘doorsloeg’ en zijn maat Gerrit Jan aanwees als de dader. Hij kocht er zijn vrijheid mee.

In Almelo vond de rechtzaak tegen Pieperiet plaats. Hij werd uiteindelijk in het huidige restaurant ’t Wetshuys in Almelo door de rechtsprekers ter dood veroordeeld voor dood aan de galg.

In het gratieverzoek van Gerrit Jan dat aan Koning Willem I richtte, beschuldigde Pieperiet op zijn beurt Roessing van de moord. Maar dat heeft koning Willem I nooit bereikt.

Op de Koornmarkt in Almelo werd Pieperiet ten aanschouwe van het 'gepeupel' gehangen als schrikwekkend voorbeeld. Vanaf het schavot schreeuwde hij luidkeels het volk toe dat hij onschuldig was. Zijn vrouw en drie kinderen bleven achter. De familie Roessing werd gemeden in Delden. Ze vonden hem een 'matennaaier'. En misschien was Gerrit Roessing wel meer dan dat. We zullen het nooit weten.

In de ban van...

Later ontstonden twijfels over de daad van Pieperiet, maar het kwam nooit tot een nader vervolg. Of toch...? Misschien hoor je op 9, 10 of 11 juni het wel tijdens 'In de ban van Elisabeth'. Wie weet. Er zijn nog kaarten voor donderdagavond 9 juni of zaterdagmiddag 11 juni. Wees snel, want op = op. Meer info: http://www.servus-almelo.nl/elisabeth

Nagespeeld verhaal

In het RTV-Oost programma 'Moord en brand' uit 2006 is het verhaal van Gerrit Jan Pieperiet nagespeeld. Klik hier voor dit programma

Rechtzaak nagespeeld

In 2013 werd de rechtszaak tegen Gerrit Jan Pieperiet nagespeeld. RTV Oost maakte toen deze reportage: